związki jonowe
Encyklopedia PWN
związki org. o cząsteczkach, w których występuje co najmniej jedno bezpośrednie wiązanie C–M, tj. wiązanie między atomami węgla (C) i metalu (M), z wyjątkiem węglików, cyjanków oraz karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
związki chemiczne wszystkich prócz węgla pierwiastków chemicznych oraz te związki węgla, jak: tlenki węgla, kwas węglowy i jego sole (węglany), węgliki, kwas cyjanowodorowy i jego sole (cyjanki), które nie są węglowodorami lub ich pochodnymi (tradycyjnie zaliczanymi do związków organicznych).
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
fizjol. kompleksy wyspecjalizowanych białek (zw. transbłonowymi), które uczestniczą w transporcie, przez błony komórkowe, określonych jonów nawet wbrew gradientowi ich stężeń (transport aktywny);
substancja jednorodna zbudowana z identycznych cząsteczek, w skład których wchodzą połączone w określony sposób atomy 2 lub więcej pierwiastków chemicznych, zwykle w ściśle określonych proporcjach, mająca odmienne właściwości od właściwości tworzących ją składników.
reakcja chem., której reagentami (substratami, produktami pośrednimi lub końcowymi) są jony;
