zgodność
Encyklopedia PWN
jedna z najważniejszych cnót moralnych, uznawana za właściwość charakteru człowieka, polegająca na udzielaniu informacji zgodnie ze swymi przekonaniami;
dokument ustalający obowiązujące reguły prawne, przyjęty przez organ władzy, ustalający wymagania techn. w odniesieniu do wyrobu, procesu lub usługi;
przeszczep, transplantat,
med. tkanka, narząd lub proteza z tworzywa sztucznego (np. proteza naczyniowa), przeznaczone do wszczepienia w miejsce tkanek uszkodzonych, zmienionych lub brakujących (transplantacja).
scholastyka
filoz. okres w rozwoju filozofii średniowiecznej (IX–XV w.), obejmujący różnorodne kierunki filozoficzne, których cechą wspólną było podejmowanie problemu zgodności prawd wiary chrześcijańskiej z rozumem naturalnym oraz przyjęcie określonej metody badań i wykładu (tzw. metody scholastycznej).
[łac. schola ‘szkoła’, scholasticus ‘uczony’, ‘nauczyciel’, ‘student’, ‘uczeń’],
metodol. termin używany przy określaniu warunków prawdziwości i poprawności nauk., np. adekwatna definicja — definicja trafnie ujmująca zakres słowa definiowanego;
Aequitas
w staroż. Rzymie — personifikacja sprawiedliwości i zgodności;
[łac.],
