zgodność

Encyklopedia PWN

[gr. authentikós < authéntēs ‘samodzielny i bezpośredni sprawca’],

filoz.:

[gr., ‘samorząd’],

filoz., socjol., teol. Autonomia to niezawisłość woli lub sumienia wykluczająca zależność od determinującego wpływu oddziałujących „z zewnątrz” (zatem heteronomicznych) czynników empirycznych, mających źródło w różnie ujmowanym prawodawstwie Bożym (teonomia) albo pochodzących od jakiegokolwiek autorytetu lub władcy (np. polityczna). W rozumieniu mocniejszym autonomia oznacza możliwość ustanawiania przez podmiot moralny własnych reguł postępowania, przeciwstawianych zarówno empirycznej heteronomii, jak i teonomii; jest traktowana jako centralna kategoria uzasadniająca próby budowania moralności bez etyki przez osoby odpowiedzialne, bo korzystające z autonomii (jak w koncepcjach „moralności ponowoczesnej”, np. u Z. Baumana). W ujęciu słabszym autonomia jest kojarzona nie tyle z wolą, co z sumieniem (lub rozumem praktycznym) podmiotu moralnego, który może samodzielnie ustalać reguły postępowania albo na zasadzie wolności, albo przez uzgodnienie przyrodzonych skłonności i niesprzecznych z nimi obowiązków, odkrywanych raczej niż konstytuowanych przez rozum praktyczny.

Bacon

[bẹık^ən]

Francis

, baron of Verulam, ur. 22 I 1561, Strand k. Londynu, zm. 9 IV 1626, Londyn,

angielski mąż stanu i filozof, prawnik.

Benacerraf

[benəsẹra:f]

Baruj, ur. 29 X 1920, Caracas, zm. 2 VIII 2011, Jamaica Plain (stan Massachusetts),

amerykański patolog, immunolog;

biomateriały, materiały biomedyczne,

materiały przeznaczone do wyrobu elementów (np. kształtek, konstrukcji, urządzeń) na stałe lub czasowo zastępujących chore tkanki i narządy albo ich części;

Bodin

[bodę̣],

Bodinus, Jean Wymowa