zbiorów
Encyklopedia PWN
kolekcja manuskryptów isl.;
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.
biblioteka
instytucja, która pełni określone funkcje społeczne (badawcze, edukacyjne, kulturalne, rekreacyjne) przez planowe gromadzenie, opracowanie i udostępnianie zbiorów oraz informowanie o nich; potocznie także pomieszczenie dla książek (budynek, lokal, mebel) i księgozbiór.
[gr.],
Biblioteka Narodowa w Warszawie (BN),
centralna biblioteka państwa tworzona od 1918, powołana 1928, otwarta 1930;
miara, miara zbioru,
mat. jedno z pojęć teorii funkcji rzeczywistych uogólniające pojęcie długości odcinka, pola obszaru, objętości.
