zaporami
Encyklopedia PWN
wojsk. natarcie połączone z pokonaniem przeszkody wodnej, której przeciwległy brzeg jest broniony przez nieprzyjaciela;
geotechnika
dyscyplina nauk. zajmująca się zastosowaniem teorii nauk. i metod inżynieryjnych pozwalających na uzyskanie, interpretację i wykorzystanie wiedzy o gruntach (skałach) w celu ustalenia warunków budowlanych na danym terenie.
[gr. gḗ ‘ziemia’, téchnē ‘sztuka’, ‘nauka’, ‘ rzemiosło’],
Goczałkowickie, Jezioro, Goczałkowicki Zbiornik Wodny,
zbiornik retencyjny na Małej Wiśle, w Kotlinie Oświęcimskiej, w woj. śląskim; utworzone 1956 przez spiętrzenie rzeki zaporą ziemną (wys. zapory 16 m);
tymczasowa budowla piętrząca (rodzaj zapory), wykonana w korycie rzeki lub na terenie zalewowym w celu odgrodzenia miejsca wznoszenia budowli stałej (np. zapory, mostu) od dopływu wód powierzchniowych lub, rzadziej, gruntowych;
Itaipu, Itaipú,
wielki węzeł hydroenerg. na rz. Parana, w kaskadzie Sete Quedas, na granicy Brazylii i Paragwaju, na północ od m. Foz do Iguaçu;
Jastrowskie, Jezioro, Jastrowski Zbiornik Wodny, Jastrowie,
zbiornik retencyjny w Dolinie Gwdy, w woj. wielkopolskim;
