forsowanie

forsowanie,

wojsk. natarcie połączone z pokonaniem przeszkody wodnej, której przeciwległy brzeg jest broniony przez nieprzyjaciela;

pokonanie przeszkody nie bronionej przez nieprzyjaciela nosi nazwę przeprawy; dawniej ze względu na prymitywność środków przeprawowych i ograniczone możliwości ogniowe wojsk f. wymagało długich przygotowań; wojska opanowywały najpierw przyczółki, na których gromadzono siły i środki walki, następnie w wyniku dalszych uderzeń rozszerzano te przyczółki; ta forma f. wpływała hamująco na ogólne tempo natarcia wojsk; w warunkach współcz., w wypadku użycia broni rakietowo-jądrowej oraz wyposażenia wojsk w nowoczesny sprzęt przeprawowy, nie przewiduje się, by f. wpływało hamująco na ogólne tempo natarcia wojsk; niekiedy terminem „forsowanie” określa się natarcie połączone z pokonaniem dowolnej przeszkody lub zapory (np. łańcucha gór, kompleksu leśnego, strefy zapór minowych).