wyrazu

Encyklopedia PWN

dys˜, dyz˜
[łac. dis˜ ‘roz˜’, gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’]:
ściśle związane z religią egipską wierzenie, że przez użycie symbol. środków wyrazu, tzn. słów i gestów, człowiek może spowodować konkretnie ukierunkowane działanie bezosobowych potężnych i tajemniczych sił (mocy magicznych), którego skutki sięgną określonych ludzi (żywych lub umarłych) bądź istoty nadprzyrodzone: bóstwa i demony.
etymon
[gr.],
wyraz (lub rdzeń) uważany za podstawę etymologiczną wyrazu.
folklor
[ang. folk-lore ‘wiedza ludu’],
synkretyczna, wieloskładnikowa forma lud. kultury symbol.-artystycznej.
kierunek w językoznawstwie współcz. stworzony na pocz. XX w.; jego inicjatorem był fr. językoznawca A. Meillet;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia