dys˜, dyz˜
[łac. dis˜ ‘roz˜’, gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’]:
dys˜
Encyklopedia PWN
1) pierwszy człon wyrazów wskazujący na odwrotność, rozłączność, np. dysmutacja;
2) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na utrudnienie, zaprzeczenie czegoś, np. dysharmonia;
3) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na podwójność czegoś, np. dysten.
