francuska szkoła lingwistyki socjologicznej
 
Encyklopedia PWN
francuska szkoła lingwistyki socjologicznej,
kierunek w językoznawstwie współcz. stworzony na pocz. XX w.; jego inicjatorem był fr. językoznawca A. Meillet;
istotę tego kierunku stanowi założenie, że język jest wytworem społ. i narzędziem komunikacji, zadaniem językoznawców jest więc wykrywanie wewn. relacji i zależności między faktami językowymi i społ.; zróżnicowanie socjalne języka zostało uznane za równorzędne zróżnicowaniu dialektalnemu; zmiany znaczeniowe wyrazów tłumaczono zapożyczeniami socjalnymi, czyli przechodzeniem wyrazu z jednego środowiska społ. do innego; głoszono postulat badania historii języka w ścisłym związku z dziejami ludu mówiącego danym językiem oraz jego rozwojem materialnym i duchowym; f.sz.l.s. zwróciła uwagę na wiele nowych problemów w językoznawstwie, np. badanie slangów, rozróżnienie stylów językowych, powstanie języków lit.; wywarła wpływ na praską szkołę strukturalistyczną; do najwybitniejszych przedstawicieli należeli m.in.: F. Brunnot, M. Cohen, J. Vendryes.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia