wyrazisty
Encyklopedia PWN
nowela
krótki utwór epicki pisany prozą, o prostej, zwięzłej, zazwyczaj jednowątkowej fabule i wyrazistej kompozycji;
[wł.],
w państwie totalitarnym język służący szeroko pojmowanej propagandzie politycznej, używany do manipulowania zachowaniami i nastrojami społecznymi w celu arbitralnego narzucenia odbiorcy pożądanej wizji rzeczywistości;
pisarz japoński, autor powieści, opowiadań, esejów, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z roku 1994 (jako drugi Japończyk po Kawabacie Yasunarim).
parodia
świadome naśladowanie danego wzorca literackiego (dzieła, stylu, gatunku), które dzięki celowemu wyostrzeniu jego cech formalno-stylistycznych oraz zmianie tematycznej i ideowej (parafraza) prowadzi do efektów ludycznych, satyrycznych lub polemicznych;
[gr. parōidía ‘komiczna przeróbka poważnego utworu’ (u Arystotelesa)],
najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.