wypukły
Encyklopedia PWN
malarz i teoretyk sztuki.
mat. bryła będąca sumą skończonej liczby czworościanów, sklejonych tak, by ich łączne wnętrze (wnętrze zbioru) było w jednym kawałku (spójne) oraz aby w jednym kawałku było wnętrze jej części wspólnej z odpowiednio małą kulą o środku w dowolnym z wierzchołków.
fizjol. zdolność dostosowania układu opt. oka do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w różnej odległości od patrzącego — między tzw. punktem bliży i punktem dali;
marmurowy sarkofag gr. (dł. 3,12 m) imitujący budynek świątynny o dwuspadowym dachu;
angielski filozof i uczony.
