wtórnych
Encyklopedia PWN
magma
naturalny, gorący i ruchliwy stop tworzący się lokalnie i okresowo wskutek częściowego wytapiania skał w górnym płaszczu Ziemi lub w skorupie ziemskiej;
[gr.],
fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;
odpady, odpadki, śmieci, nieczystości,
uboczne produkty działalności człowieka, nieprzydatne w miejscu i czasie, w którym powstały, szkodliwe lub uciążliwe dla środowiska przyrodniczego; definicja prawna odpadów jest zawarta w ustawie o odpadach („Dziennik Ustaw” z 2001 nr 62, poz. 628).
grupa roślin zarodnikowych drzewiastych, do której zalicza się ok. 550 gat., należących do 4 spokrewnionych ze sobą rodzin: olbrzymkowatych (Cyathaceae), diksoniowatych (dwuwijkowatych, Dicksoniaceae), Lophosoriaceae i Metaxyaceae, występujących w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych (2 ostatnie tylko w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej) najczęściej w górskich lasach deszczowych, rzadko na siedliskach wtórnych.
bot. poprzeczny pas utworzony z radialnych szeregów komórek miękiszowych, rozciągający się z głębi wtórnego drewna (promień drzewny) poprzez miazgę łykodrzewną (gdzie znajdują się komórki inicjalne p.ł.) w głąb wtórnego łyka (promień łykowy);
przekaźniki, mediatory, ang. messengers,
biol. związki (sygnały) chem. przekazujące stany czynnościowe między komórkami organizmu, działające na specyficzne receptory w błonie komórkowej, w cytoplazmie lub w jądrze komórki, a także p. wtórne (ang. second messengers), pośredniczące w przekazywaniu informacji wewnątrz komórki, tj. od receptorów metabotropowych w błonie komórkowej do układów biochem. i struktur w cytoplazmie komórki.
