wtórnych
Encyklopedia PWN
bot. pokłady tworzone w cyklu rocznym, gł. drewna wtórnego, ale mogą występować również we wtórnym łyku roślin drzewiastych;
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
fizyk;
przyrząd służący do badania widma energii cząstek;
spilit
skała wylewna (bazalt) lub żyłowa (diabaz) współwystępująca z keratofirem i należąca wraz z nim do produktów wulkanizmu podmor. przeobrażonych wskutek procesów pneumatolizy lub procesów hydrotermalnych, przy współudziale wody mor.;
[gr.],
stereotypia
poligr. technika wykonywania z odpowiednio przygotowanych matryc wtórnych form do drukowania wypukłego.
[gr.],
