wartościować
Encyklopedia PWN
prozaik rosyjski;
kierunek w sztuce, literaturze i muzyce europejskiej nawiązujący do wzorów antycznych, rozwijający się gł. XVII–XVIII w.;
chorwacki historyk literatury;
konwencjonalizm
kierunek filozoficzny powstały w metodologii przyrodoznawstwa na przełomie XIX i XX w.,
[łac. conventionalis ‘oparty na umowie’],
najczęstsze określenie krytyki dotyczącej sztuk plastycznych, konwencjonalnie wytyczany obszar w piśmiennictwie na temat sztuk plastycznych, obejmujący wypowiedzi mające charakter publicystyczny, informacyjny, naukowy, literacki — głównie dotyczące twórczości artystów plastyków, współczesnej krytykowi.
termin wieloznaczny dotyczący porozumiewania się językiem zgodnie z obowiązującą w danym społeczeństwie i zwyczajowo utrwaloną normą językową, czyli zespołem jednostek językowych oraz reguł określających sposób ich realizacji w tekstach mówionych i pisanych.
