wartościować
Encyklopedia PWN
słoweński pisarz i krytyk literacki, historyk sztuki;
ekon. stan całkowitego zaspokojenia materialnych i duchowych potrzeb jednostki i społeczeństwa.
epitet
językozn., lit.wyraz określający rzeczownik, przydawka wartościująca, uwydatniająca charakterystyczną cechę opisywanego przedmiotu, osoby, stanu;
[gr. epítheton ‘przydawka’],
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
psycholog;
brat Tadeusza Michała, zootechnik, genetyk;
