uznanie
Encyklopedia PWN
teologia
uporządkowana wiedza religijna.
[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
metodol. doprowadzenie na podstawie przyjętych w danej nauce zasad (wnioskowania reguły) do uznania jakiegoś zdania (twierdzenia) za prawdziwe (u. całkowite) lub co najmniej prawdopodobne (u. częściowe);
wnioskowania reguły, dyrektywy wnioskowania, zw. też dyrektywami wiedzotwórczymi lub regułami dowodzenia,
reguły log. poprawnego przekształcania zdań, pozwalające uznawać pewne zdania na podstawie innych, uznanych już zdań.
rosyjski poeta, eseista i tłumacz.
Capote 
, właśc. T. Streckfus Persons , ur. 30 IX 1924, Nowy Orlean, zm. 25 VIII 1984, Los Angeles,
jeden z najbardziej oryginalnych i utalentowanych amerykańskich prozaików XX w..
[kəpọuti]
Truman , właśc. T. Streckfus Persons , ur. 30 IX 1924, Nowy Orlean, zm. 25 VIII 1984, Los Angeles,
naczelny organ polit. Ukrainy 1917–18.
