umysł
Encyklopedia PWN
psychol. poznawcze ujmowanie przez człowieka samego siebie we wszelkich możliwych relacjach z samym sobą oraz światem zewnętrznym.
transcendentalny
filoz. przekraczający granice podmiotu (umysłu) poznającego i odnoszący się do przedmiotu poznania;
[łac. transcendentalis < transcendens ‘przekraczający’],
Turgot
francuski ekonomista, filozof i polityk.
[türgọ]
Anne Robert Jacques , baron de l’Aulne, ur. 10 V 1727, Paryż, zm. 15 III 1781, tamże,
francuski poeta i eseista;
włoski fizyk i wynalazca.
wajśeszika
jeden z 6 ortodoksyjnych indyjskich systemów filoz. (darśana);
[sanskr. vaiśeṣika ‘specyficzny’, ‘wyróżniający się’],