umysł

Encyklopedia PWN

psychol. poznawcze ujmowanie przez człowieka samego siebie we wszelkich możliwych relacjach z samym sobą oraz światem zewnętrznym.
transcendentalny
[łac. transcendentalis < transcendens ‘przekraczający’],
filoz. przekraczający granice podmiotu (umysłu) poznającego i odnoszący się do przedmiotu poznania;
Turgot
[türgọ]
Anne Robert Jacques Wymowa, baron de l’Aulne, ur. 10 V 1727, Paryż, zm. 15 III 1781, tamże,
francuski ekonomista, filozof i polityk.
Valéry
[walerị]
Paul Ambroise Wymowa, ur. 30 XI 1871, Sète, zm. 20 VII 1945, Paryż,
francuski poeta i eseista;
Volta
[wọlta]
Alessandro Giuseppe Antonio Wymowa, ur. 18 II 1745, Como, zm. 5 III 1827, tamże,
włoski fizyk i wynalazca.
wajśeszika
[sanskr. vaiśeṣika ‘specyficzny’, ‘wyróżniający się’],
jeden z 6 ortodoksyjnych indyjskich systemów filoz. (darśana);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia