transcendentalny
filoz. przekraczający granice podmiotu (umysłu) poznającego i odnoszący się do przedmiotu poznania;
[łac. transcendentalis < transcendens ‘przekraczający’],
transcendentalny
Encyklopedia PWN
termin wywodzący się od I. Kanta, który nazwał nim swoją filozofię (idealizm transcendentalny), oznaczający charakter badań nad tzw. apriorycznymi formami oglądu organizującymi ludzkie poznanie.
