uboczne
Encyklopedia PWN
kondensacja
chem. reakcja łączenia się co najmniej 2 cząsteczek związku chem. z jednoczesnym wydzieleniem prostej cząsteczki, np. wody, chlorowodoru, zwykle jako produktu ubocznego;
[łac. condensatio ‘zgęszczenie’],
procedura med. polegająca na podłączeniu zewn. urządzenia do układu krążenia w celu zastąpienia czynności narządowych.
disacharyd zbudowany z reszt d-galaktozy i d-glukozy połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym;
lampa
urządzenie techniczne, które — dzięki zamianie energii elektrycznej lub energii uzyskiwanej ze spalania paliwa na promieniowanie widzialne — ma zdolność oświetlania i sygnalizacji wizualnej.
[gr. lampás ‘pochodnia’],
złożona substancja org., która razem z celulozą, hemicelulozą i in. substancjami tworzy materiał ścian komórkowych roślin;
fot. termin szeroko stosowany w technikach fot. na określenie zabiegów zasłaniania (np. części obrazu fot. w celu lokalnej zmiany naświetlenia w procesie kopiowania), pasowanego składania obrazu negatywowego i jego pozytywowej kopii (np. w celu zmiany kontrastowości końcowego obrazu, zmiany kształtu krzywej reprodukcji luminancji, uzyskania efektu reliefu, otrzymania zdjęć trikowych; efekty specjalne);