tytan

Encyklopedia PWN

stop (lub spiek) żelaza z aluminium, niklem i kobaltem, z domieszką miedzi lub tytanu;

stopy lekkie (gęstość 2,55–2,80 g/cm³), których gł. składnikiem jest aluminium.

[łac.],

związki nieorg., uwodnione podwójne siarczany(VI) metali jednowartościowych M^I i trójwartościowych M^III, o wzorze ogólnym M^I₂SO₄ · M^III₂(SO₄)₃ · 24H₂O, gdzie M^I — sód, potas, rubid, cez, tal, także grupa amonowa; M^III — gł. glin, chrom, żelazo, kobalt, gal, ind, tytan, wanad, mangan)

anataz

[gr., ‘wyciągnięty’],

minerał, jedna z odmian polimorficznych tlenku tytanu TiO₂, mniej trwała i rzadziej spotykana od rutylu;

argon

[gr. argós ‘nieczynny’],

Ar, argon,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 18;

Atlas,

mit. gr. tytan, syn Japeta i Okeanidy Klimeny;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>