argon
 
Encyklopedia PWN
argon
[gr. argós ‘nieczynny’],
Ar, argon,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 18;
Symbol: Ar
Nazwa łacińska: Argon
Liczba atomowa: 18
Pierwiastek promieniotwórczy: nie
Grupa układu okresowego pierwiastków: 18 — helowce
Odkrycie: 1894
względna masa atomowa 39,948; bezb. i bezwonny gaz; temperatura topnienia –189,2°C, temperatura wrzenia –185,7°C; należy do grupy helowców, jest chemicznie bierny (gaz szlachetny); znane są połączenia a. typu klatratów, np. z wodą lub hydrochinonem; występuje w powietrzu w ilości 0,93% obj.; otrzymywany przez destylację frakcjonowaną ciekłego powietrza; stosowany jako obojętny wypełniacz żarówek o dużej mocy, lamp jarzeniowych i elektronowych, do wytwarzania atmosfery chemicznie obojętnej (np. przy wytopie tytanu, spawaniu), jako gaz nośny w chromatografii. Stosunek zawartości izotopów 40K i 40Ar w próbkach skał bywa wykorzystywany do określania ich wieku. Argon odkryli 1894 W. Ramsey i lord Rayleigh.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia