trwały

Encyklopedia PWN

med. pourazowe uszkodzenie stawu z całkowitą, trwałą lub chwilową utratą łączności powierzchni stawowych;

socjol. ustalony w zbiorowości sposób zachowania się;

Zygmunt I Stary, z dynastii Jagiellonów, ur. 1 I 1467, Kozienice, zm. 1 IV 1548, Kraków,

król polski i wielki książę litewski.

grupa bakterii bytujących na resztkach roślinnych oraz występujących w wydalinach zwierzęcych, które, w przeciwieństwie do autochtonicznej mikroflory gleb, po wprowadzeniu do gleby większej ilości materii organicznej bujnie się rozwijają, a gdy te substancje zostaną wyczerpane w środowisku, giną lub przechodzą w stan spoczynku, który trwa aż do nowego dopływu z zewnątrz świeżej substancji organicznej;

źrebność,

ciąża samic koniowatych (też wielbłądów);

żelazne drewno,

twarde drewno otrzymywane z licznych gat. drzew gł. tropik., zw. żel.;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>