zwyczaj

zwyczaj,

socjol. ustalony w zbiorowości sposób zachowania się;

w skali kolektywnej jest odpowiednikiem indywidualnego nawyku; stosowanie się członków zbiorowości do z. nie wynika z istnienia formalnych nakazów i sankcji; ma ono w znacznej mierze charakter bezrefleksyjnego naśladowania tego, co robili i robią inni, bez brania pod uwagę innych możliwości; z. nie wymaga racjonalnych uzasadnień i swoje trwanie zawdzięcza poczuciu, że tak się postępuje w danej sytuacji; liczy się tu przykład innych członków grupy, nie zaś abstrakcyjna zasada; cechą z. jest jego znaczna trwałość — tym różni się on od mody, której mechanizm działania jest pod wieloma względami podobny; z. są częścią tradycji.