trwały
Encyklopedia PWN
aktualizm
psychol. kierunek występujący w XIX-wiecznej psychologii, ograniczający zadania psychologii do opisu i wyjaśniania aktów psychicznych oraz treści świadomości (traktujący procesy psychiczne jako rozwijające się pasmo zdarzeń tożsamych z aktualnymi przeżyciami — W. Wundt), odrzucający filoz. pojęcie substancji jako czegoś trwałego i stałego, a w konsekwencji duszy;
[łac. actualis ‘czynny’, ‘działający’],
promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 89;
dobra, które nie zużywają się w całości w trakcie jednego cyklu produkcyjnego;
akumulacja
ekon. przeznaczanie części wytworzonych zasobów (np. części dochodu narodowego w skali państwa lub części przychodów w skali przedsiębiorstwa) na rozwój;
[łac. accumulatio ‘nagromadzenie’],
dział fonetyki zajmujący się akustycznym (akustyka) tworzywem mowy;
stan w południowo-wschodniej części USA, na południu sięga do Zat. Meksykańskiej;