aktualizm
psychol. kierunek występujący w XIX-wiecznej psychologii, ograniczający zadania psychologii do opisu i wyjaśniania aktów psychicznych oraz treści świadomości (traktujący procesy psychiczne jako rozwijające się pasmo zdarzeń tożsamych z aktualnymi przeżyciami — W. Wundt), odrzucający filoz. pojęcie substancji jako czegoś trwałego i stałego, a w konsekwencji duszy;
[łac. actualis ‘czynny’, ‘działający’],
