transpiracja

Encyklopedia PWN

[gr. xērós ‘suchy’, morphḗ ‘postać’],

bot. zjawisko przystosowania się organizmów roślinnych, kserofitów, do specyficznych warunków (np. na stepach, pustyniach, skałach, solniskach) bytowania w suchym środowisku, do przetrwania długich okresów braku wody lub utrudnieniu przy jej pobieraniu (zasolenie środowiska, u słonorośli);

kutykula

[łac.],

dawna nazwa nabłonek,

bot. u roślin zewn. warstwa ściany komórkowej przesycona kutyną, pokrywająca powierzchnię skórki na liściach, łodygach i owocach;

las,

jeden z odnawialnych zasobów przyrody, powstający w wyniku procesu lasotwórczego jako kompleks, w którym roślinność swoista dla danego regionu biogeograficznego i wyróżniająca się ilościowym udziałem drzew rosnących zwarcie, świat zwierzęcy, klimat lokalny, stosunki wodne i gleba są powiązane wzajemnymi wpływami i zależnościami.

liść,

bot. część składowa sporofitu roślin naczyniowych, boczny organ osadzony na łodydze (pęd roślinny ), o ograniczonym wzroście szczytowym (z wyjątkiem liści paproci);

lizymetr

[gr.],

przyrząd do pomiaru wielkości parowania z powierzchni gleby, tj. ilości wody, która wyparowała z niej w określonym czasie (również w wyniku transpiracji przez rośliny);

odporność roślin,

zdolność roślin do zachowania integralności struktur i podtrzymania przebiegu procesów życiowych w niekorzystnych (stresowych) warunkach środowiska;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>