tlenie
Encyklopedia PWN
hydrol. naturalny zbiornik śródlądowy, stanowiący wypełnione wodą zagłębienie terenu (misa lub czasza jeziorna), o brzegach ukształtowanych pod wpływem falowania i prądów wodnych, charakteryzujący się powolną wymianą wody.
krzem, Si, silicum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 14;
francuski chemik, przyrodnik, rolnik i działacz gospodarczy.
miedź, Cu, cuprum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 29;
nanoszenie — za pomocą niektórych technologii spawalniczych (spawanie), bądź przez rozpylanie w strumieniu sprężonego powietrza lub gazu ochronnego, warstwy metalu lub stopu (metalizowanie), związków niemetalicznych, materiałów ceramicznych lub tworzyw sztucznych na podłoże natryskiwanej części, przy czym nakładana warstwa nie jest przetopiona z podłożem, lecz połączona z nim adhezyjnie lub mechanicznie;
med. niedobór tlenu upośledzający lub uniemożliwiający prawidłowy przebieg procesów metabolicznych (hipoksja, hipoksemia);
