tlenie
Encyklopedia PWN
chem. w sensie ogólnym: jakościowe i ilościowe oznaczanie składu pierwiastkowego w badanym materiale, z wykorzystaniem dowolnych metod analizy chem., w węższym rozumieniu: oznaczanie składu związków org., a przede wszystkim zawartości węgla, wodoru, azotu, tlenu, siarki i fluorowców.
beztlenowce, anaeroby, anaerobionty, anoksybionty,
biol. organizmy żyjące w warunkach beztlenowych lub w obecności znikomych ilości tlenu;
współczynnik określający relację między masą pierwiastków palnych (węgla, wodoru) a masą tlenu w jednostce masy materiału wybuchowego;
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
Davy 
, ur. 17 XII 1778, Penzance (hrab. Kornwalia), zm. 29 V 1829, Genewa,
angielski chemik i fizyk.
[dẹıwi]
Sir Humphry Bartholomew , ur. 17 XII 1778, Penzance (hrab. Kornwalia), zm. 29 V 1829, Genewa,
proces, w którym w wyniku absorpcji kwantu światła następuje zerwanie wiązania w cząsteczce, często prowadzące do jej rozkładu na prostsze fragmenty;
