tabernakulum

Encyklopedia PWN

[dü kön^uạ],

De Quesnoy, Duqesnoy, Quesnoi, Quesnoy,

rodzina rzeźbiarzy flamandzkich:

[łac., ‘ofiara’],

w chrześcijaństwie konsekrowany podczas mszy świętej chleb, będący uobecnieniem Jezusa Chrystusa;

ikon.:

Kraft, Krafft, Adam, ur. między 1455 a 1469, zm. między 13 XII 1508 a 10 I 1509,

rzeźbiarz niemiecki;

[mikelọcco di b.] Wymowa

ur. 1396, Florencja, zm. 7 X 1472, tamże,

wł. architekt i rzeźbiarz;

[mịno da fjezọle],

właśc. Mino di Giovanni, ur. ok. 1429, Papiano, zm. 1484, Florencja,

rzeźbiarz włoski;

Słownik języka polskiego