Michelozzo di Bartolomeo
wł. architekt i rzeźbiarz;
[mikelọcco di b.] 
,
ur. 1396, Florencja, zm. 7 X 1472, tamże,
, Michelozzo di Bartolomeo
Encyklopedia PWN
działał gł. we Florencji (m.in. prace dla Cosimo de Medici) i Mediolanie; współpracował z L. Ghibertim, Donatellem i L. della Robbia; gł. dzieła we Florencji: przebudowa kościoła i klasztoru Św. Marka (1437–42, z pierwszą renes. biblioteką), pałac Medici-Riccardi (od 1444, prototyp toskańskich pałaców renes.), gł. budowniczy (po F. Brunelleschim) katedry S. Maria del Fiore (1446–51), prace arch. (1444–55) i rzeźbiarskie przy kościele SS. Annunziata; kaplica Portinarich przy kościele S. Eustorgio (1462) w Mediolanie; gł. dzieła rzeźbiarskie: nagrobek B. Aragazzi w katedrze w Montepulciano (ok. 1427–1438), zewn. ambona katedry w Prato (1428–39, wraz z Donatellem), liczne tabernakula i rzeźby ornamentalne. Twórczość Michelozza wywarła duży wpływ na nowoż. architekturę.
