boniowanie

boniowanie

[wł.],

dekorowanie lica muru polegające na ścięciu pod kątem lub profilowaniu krawędzi licowych poszczególnych ciosów kamiennych czy płyt (tzw. fazowanie);

także imitacje takich ciosów lub płyt w tynku; boniowanie wprowadzano w starożytnej architekturze rzymskiej, popularne od renesansu (głównie we włoskim budownictwie pałacowym).