elewacja
 
Encyklopedia PWN
elewacja
[łac.],
arch.:
1) lico budynku, także jedna z jego zewnętrznych ścian wraz ze wszystkimi występującymi na niej elementami architektonicznymi i dekoracyjnymi; elewację określa się wg stron świata lub otoczenia (np. elewacja ogrodowa); elewacja z głównym wejściem nosi nazwę fasady;
2) rysunek architektoniczny stanowiący rzut prostopadły budynku na płaszczyznę do niego równoległą.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia