tabernakulum
Encyklopedia PWN
Norymberga, Nürnberg ,
m. w południowej części Niemiec, przy połączeniu rz.: Pegnitz i Rednitz, w środkowej Frankonii.
ołtarz
religiozn. w religiach specjalna konstrukcja sakralna lub wyznaczona część natury przeznaczona do rytuału składania ofiar, mającego za cel nawiązanie przez celebrantów kontaktu ze sferą sacrum;
[łac. altare],
Orcagna
wł. malarz, rzeźbiarz i architekt;
[orkạnja]
Andrea, właśc. Andrea di Cione, ur. ok. 1315 lub 1320, Florencja, zm. 1368, tamże,
austr. budowniczy i rzeźbiarz;
Schwanthaler
wnuk Thomasa, ojciec Franza Jakoba, rzeźbiarz bawarsko-austriacki;
[szwạ:nta:lər]
Johann Peter, ur. 20 VI 1720, Ried im Innkreis, zm. 20 VII 1795, tamże,