Du Quesnoy
rodzina rzeźbiarzy flamandzkich:
[dü könuạ],
De Quesnoy, Duqesnoy, Quesnoi, Quesnoy,
Du Quesnoy
Encyklopedia PWN
Jérôme (st.), ur. ok. 1570, zm. 1641 lub 1642, wzmiankowany po raz pierwszy 1597; jedynym jego pewnym zachowanym dziełem jest tabernakulum w kościele Saint Martin w Aalst (1604); był też twórcą figurki Manneken-pis (1619, później wymieniona); 1616–18 w warsztacie Jérôme’a kształcili się i pracowali jego 2 synowie: François Du Quesnoy i Jérôme (mł.), ur. przed 8 V 1602 (data chrztu), zm. 28 VIII 1654; 1618 wyjechał wraz z bratem do Rzymu, przed 1640 pracował w Hiszpanii i Portugalii (dzieła z tego okresu pozostają nieznane), 1643 powrócił do Brukseli, gdzie wykonał m.in. figury apostołów do kościoła Saint Michel–Saint Gudule (1644–46) oraz marmurowy posąg klęczącej św. Urszuli (ok. 1651 kościół Notre-Dame du Sablon); był też autorem kilku rzeźbiarskich portretów arcyks. Leopolda Wilhelma Habsburga (medal, popiersia z kości słoniowej i marmuru) oraz pomnika nagrobnego bpa A. Triesta (kościół Św. Bawona, Gandawa).
