Mino da Fiesole
rzeźbiarz włoski;
[mịno da fjezọle],
właśc. Mino di Giovanni, ur. ok. 1429, Papiano, zm. 1484, Florencja,
Mino da Fiesole
Encyklopedia PWN
działał gł. we Florencji i Rzymie, gdzie współpracował z A. Bregnem i G. Dalmatą; m.in. popiersia portretowe (Niccolo Strozzi) o wnikliwej charakterystyce modela, nagrobki (bpa L. Salutatiego 1466 — katedra w Fiesole, Pawła II 1474–77 — fragmenty w Grotach Watykańskich) oraz inne elementy wyposażenia wnętrz kośc. (ołtarze, tabernakula i ambony).
