słowo
Encyklopedia PWN
diafora
zestawienie podobnie lub jednakowo brzmiących wyrazów o różnym znaczeniu, stwarzających swoistą grę słów (np. „Kalambur to karambol dwóch słów”); także powtórzenie słowa połączone ze zmianą jego zabarwienia znaczeniowego („Chleb jest chlebem codziennym”);
[gr. diaphorá ‘odmienność’],
Duch Święty, Duch Boży, Duch,
w chrześcijaństwie imię trzeciej Osoby Boskiej (Trójca Święta).
w religii staroż. Egiptu otoczone kultem na podobieństwo bóstw bądź pełniące funkcje pomocnicze w określonym sakralnym kontekście postacie, których imiona są identyczne ze słowami wyrażającymi różne pojęcia.
funktor
log. wyrażenie nie będące nazwą ani zdaniem, które w połączeniu z innymi wyrażeniami, zw. jego argumentami, tworzy inne wyrażenie bardziej złożone: nazwę, zdanie bądź inny funktor;
[łac. fungor ‘sprawuję’, ‘wykonuję’],
wydawnictwo rejestrujące opisy bibliograficzne artykułów z bieżących czasopism nauk. oraz opisy publikacji w nich cytowanych (w przypisach bądź bibliografii załącznikowej).
