egipskie personifikacje

egipskie personifikacje,

w religii staroż. Egiptu otoczone kultem na podobieństwo bóstw bądź pełniące funkcje pomocnicze w określonym sakralnym kontekście postacie, których imiona są identyczne ze słowami wyrażającymi różne pojęcia.

W ikonografii, w zależności od gramatycznego rodzaju słowa, są przedstawiane antropomorficznie jako postaci męskie lub żeńskie, zwykle noszące na głowie hieroglif oznaczający personifikowane pojęcie. P.e. są wyrazem teologicznej koncepcji, wg której cały świat i wszelkie przejawy życia są przeniknęte boskością jako konsekwencja aktu stworzenia. W tekstach i scenach rel. spotyka się m.in. personifikacje pojęć geogr.: Górnego Egiptu i Dolnego Egiptu, poszczególnych nomów, miast, zagranicy, stron świata czy nekropoli tebańskiej, personifikacje pojęć funkcji życiowych (działanie, słyszenie), pojęć związanych z mitem o stworzeniu świata: Sja (boska myśl twórcza), Hu (boskie słowo twórcze), Heka (boska magiczna moc twórcza); szczególnie ważną funkcję pełni Maat (boski porządek świata). Jako obiekty kultu p.e. (zwłaszcza Maat) miały niekiedy własne świątynie wraz z posiadłościami i kapłanów odpowiedzialnych za służbę ofiar.