słowem
Encyklopedia PWN
funktor
log. wyrażenie nie będące nazwą ani zdaniem, które w połączeniu z innymi wyrażeniami, zw. jego argumentami, tworzy inne wyrażenie bardziej złożone: nazwę, zdanie bądź inny funktor;
[łac. fungor ‘sprawuję’, ‘wykonuję’],
wydawnictwo rejestrujące opisy bibliograficzne artykułów z bieżących czasopism nauk. oraz opisy publikacji w nich cytowanych (w przypisach bądź bibliografii załącznikowej).
dramatopisarz francuski, pochodzenia rumuńskiego.
ipsissima verba Jesu
termin używany w egzegezie Ewangelii oznaczający słowa Jezusa przekazane przez Nowy Testament bez modyfikacji stylistycznych i teologicznych czy aktualizacji;
[łac.,‘całkowicie własne słowa Jezusa’],
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
