słoneczny
Encyklopedia PWN
kometa
małe ciało Układu Słonecznego, które odróżnia od pozostałych (planetoid, meteoroidów) przede wszystkim charakterystyczny wygląd na niebie jako „gwiazdy z warkoczem”.
[gr. komḗtēs ‘długowłosy’],
Pioneer
seria amerykańskich próbników kosmicznych przeznaczonych do badań przestrzeni międzyplanetarnej i znajdujących się w niej ciał Układu Słonecznego.
[paıənı̣ər] 
,
,
Voyager
seria 2 amerykańskich próbników kosmicznych przeznaczonych do badania odległych planet Układu Słonecznego: Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna;
[wọııdżər] ,
,
miejsce wydobywania się na powierzchnię Ziemi (także powierzchnię innych planet i ich satelitów) produktów erupcji: lawy (wulkan lawowy), materiałów piroklastycznych (wulkan pyłowy, szlakowy) oraz gazów wulkanicznych (wulkan gazowy).
astronomia
nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także Wszechświat jako całość.
[gr. ástron ‘gwiazda’, nómos ‘prawo’],
parametry orbity ziemskiej: mimośród, nachylenie płaszczyzny równika ziemskiego do płaszczyzny ekliptyki i położenie peryhelium w stosunku do wędrującego po ekliptyce punktu przesilenia wiosennego, warunkujące ilość energii słonecznej docierającej do górnej granicy atmosfery na poszczególnych równoleżnikach i w różnych porach roku.
