słoneczny
Encyklopedia PWN
magnetosfera
część przestrzeni wokół ciała niebieskiego, w której dominujący wpływ na ruch cząstek naładowanych elektrycznie ma pole magnetyczne tego ciała, natomiast wpływ zderzeń i wpływ pola grawitacyjnego są pomijalnie małe;
[gr.],
OSO, ang. Orbiting Solar Observatory, Orbitalne Obserwatorium Słoneczne,
seria 8 amer. obserwatoriów satelitarnych umieszczonych na orbicie okołoziemskiej 1962–75, przeznaczonych do prowadzenia szczegółowych badań Słońca oraz obserwacji astrofizycznych;
planetoidy
małe ciała Układu Słonecznego, które odróżnia od pozostałych (komety, meteoroidy) to, że znajdują się obecnie w tych samych mniej więcej rejonach przestrzeni okołosłonecznej, w których powstały, oraz podobny do gwiazd wygląd na niebie.
[gr. planḗtēs (astḗr) ‘wędrująca’ (‘gwiazda’), eídos ‘postać’, ‘kształt’],
asteroidy, planetki, małe planety,
promieniowanie elektromagnetyczne występujące w atmosferze ziemskiej;
astr. duże obłoki materii gęstszej i chłodniejszej od otoczenia, utrzymujące się w koronie słonecznej od kilku dni do kilku tygodni (protuberancje spokojne) lub gwałtownie wyrzucane w górę i opadające w czasie od kilku min do kilku godzin (protuberancje wybuchowe);
SMM, ang. Solar Maximum Mission,
specjalistyczny satelita astr., przeznaczony do prowadzenia obserwacji Słońca w okresie jego maks. aktywności.
