synonim
Encyklopedia PWN
satja
w filozofii indyjskiej pojęcie prawdy;
[sanskr. satya ‘prawda’],
socjalizacja
proces przejmowania przez jednostkę wiedzy, kompetencji komunik., umiejętności psychospoł., a także systemu wartości i norm, wynikający z oddziaływania środowiska społ.;
[łac. socialis ‘społeczny’],
solidarność
zgodność w postępowaniu i dążeniach, jednomyślność; więź duchowa z osobą lub grupą społeczną, zbliżona do braterstwa,
[łac. solidus ‘solidny’, ‘mocny’, ‘trwały’],
muz. cykliczna forma muzyki instrumentalnej, składająca się najczęściej z 4 odrębnych, stanowiących zamkniętą całość części, zestawionych w odpowiedniej kolejności na zasadzie kontrastu agogicznego (kontrastu tempa), kontrastu wyrazowego i wspólnoty lub pokrewieństwa tonacji; także utwór muz. mający taką formę.
termin stosowany gł. przez krytyków zachodniego społeczeństwa przem. jako określenie społeczeństwa biernych odbiorców, dla którego są charakterystyczne: amorficzność, rozkład więzi międzyludzkich, zanik wartości wyższych, brak zakorzenienia w tradycji, materializm, konformizm, upodobnianie się jednostek do siebie i zanik indywidualności, podatność na manipulację przy użyciu propagandy i reklamy, uniformizacja kultury i jej równanie w dół (kultura masowa);