synchroniczne

Encyklopedia PWN

silnik elektryczny synchroniczny małej mocy, o bardzo dobrych właściwościach rozruchowych (nie wymaga urządzenia rozruchowego);
rodzaj elektr. silnika synchronicznego, w którym strumień wzbudzenia jest wytwarzany przez magnesy trwałe
silnik skokowy, silnik krokowy,
silnik elektr. synchroniczny przetwarzający ciąg impulsów elektr. w mech., skokowe (dyskretne) przesunięcie wału lub biegnika (w s.s. liniowych), proporcjonalne do liczby impulsów, z prędkością proporcjonalną do częst. tych impulsów;
strukturalizm
[ang. < łac.],
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
film proces nagrania dźwięku do filmu; zespół czynności prowadzących do stworzenia ścieżki dźwiękowej filmu, składającej się z: dialogów aktorskich, efektów dźwiękowych synchronicznych i niesynchronicznych (szumów i gwarów) oraz muzyki i ciszy.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia