sylabą

Encyklopedia PWN

[gr.],

w klas. metryce iloczasowej stopa 4-morowa (mora), złożona z 2 sylab długich: — —;

wg definicji fonetycznej głoska, której artykulacja powoduje: a) chwilowe zatrzymanie przepływu powietrza (np. p, g), b) przepływ powietrza (1) ponad osią symetrii języka z przeszkodą powodującą szum (np. s, z) albo (2) inną drogą (np. l, m);

stenotypia

[gr.],

pisanie na maszynie stenograficznej (odbijającej sylaby lub całe wyrazy).

sylabiczne pismo, sylabar, sylabariusz,

system znaków graficznych symbolizujących sylaby danego języka (niekiedy są to spółgłoski, a samogłosek należy domyślać się z kontekstu, jak np. w piśmie arabskim), w piśmie alfabetycznym odnoszą się one tylko do pojedynczych głosek,

szarada

[fr.],

zagadka w formie wiersza, w którym w różny sposób zostało zaszyfrowane jakieś zdanie lub wyraz;

śloka

[sanskr.],

klas. metrum poezji sanskryckiej;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>