syberyjską
Encyklopedia PWN
nazwa jednego z plemion mongolskich, znana od V–VI w., w XII–XIII w. rozciągnięta również na ludy tureckie, mongolskie i tunguskie wchodzące w skład imperium Czyngis-chana, później Złotej Ordy i chanatów, głównie kazańskiego, astrachańskiego, krymskiego i syberyjskiego;
Włodzimierz, Władịmir, Włodzimierz nad Klaźmą,
m. w Federacji Ros., nad Klaźmą;
wojna domowa w Rosji 1917–22,
najostrzejsza faza rewolucji rosyjskiej, zapoczątkowana zdobyciem władzy przez bolszewików (rewolucja październikowa w Rosji) i zakończona opanowaniem przez nich Rosji.
Zachodniosyberyjska, Nizina, Zạpadno-Sibịrskaja rawnịna,
aluwialna nizina w azjat. części Rosji, między Uralem na zachodzie a Wyż. Środkowosyberyjską na wschodzie oraz między wybrzeżem M. Karskiego na północy a Wyż. Turgajską, Pogórzem Kazachskim i Ałtajem na południu;
geol. tarcza będąca częścią platformy syberyjskiej, położona w południowo-wschodniej Syberii;
geol. tarcza będąca częścią platformy syberyjskiej, położona w północnej części Wyż. Środkowosyberyjskiej.
