surowego
Encyklopedia PWN
Descartes
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
[dekạrt]
René , forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
Donatello, właśc. Donato di Niccolò di Betto Bardi, ur. ok. 1386, Florencja, zm. 13 XII 1466, tamże,
rzeźbiarz włoski, działający we Florencji, Padwie i Sienie.
dura lex sed lex
twarde prawo, ale prawo;
[łac., ‘surowe prawo, ale prawo’],
dźinizm
indyjska religia monastyczna o charakterze uniwersalistycznym oraz system filozoficzny, który rozwinął się z nauki o etyczno-soteriologicznym charakterze, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w. p.n.e. przez Mahawirę Wardhamanę (Dźinę).
[sanskr. jina ‘zwycięzca’],
metodol. konkretny stan rzeczy lub zdarzenie zinterpretowane teoretycznie, w odróżnieniu od „faktu surowego”;
Franciszek z Asyżu, Biedaczyna z Asyżu, Franciszek Seraficki, właśc. Giovanni Bernardone, święty, ur. ok. 1181, Asyż, zm. 3 X 1226, tamże (Porcjunkula),
włoski zakonnik i kaznodzieja; założyciel zakonów: franciszkanów, klarysek oraz tercjarzy.