statystyczna
Encyklopedia PWN
statyst. część zbiorowości statystycznej, w której rozkład wyróżnionych cech jest zgodny z rozkładem tychże cech w całej zbiorowości;
filoz. sprawczy i pierwszy człon związku przyczynowo-skutkowego (przyczynowość), zasada (principium) powodująca określony skutek, zależny od niej w bytowaniu;
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
belgijski matematyk, astronom i statystyk; profesor matematyki — początkowo w Gandawie, następnie w Brukseli;
raport Sekretarza Generalnego ONZ U Thanta,
