stanowa
Encyklopedia PWN
egocentryzm
psychol. postawa, sposób myślenia, dla których charakterystyczne jest ujmowanie rzeczywistości z punktu widzenia własnej osoby i własnych przeżyć;
[łac.],
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
teoria socjologiczna przedstawiająca społeczeństwo jako układ, który stanowi swoistą reakcję adaptacyjną na zmienne warunki środowiskowe;
ekologizm
kierunek filozoficzny (2. połowa XX w.) podejmujący problemy ochrony środowiska oraz miejsca człowieka w świecie — głównie wzajemne zależności między człowiekiem a przyrodą, które decydują w niewielkim przedziale czasu o jakości życia, w dalszej zaś perspektywie — o warunkach przeżycia populacji ludzkich, stanowi nową postać humanizmu kształtującego przyrodnicze sumienie człowieka.
[gr.],
ekosystem
złożony układ ekologiczny (w Rosji nazywany biogeocenozą) powtarzalny w tym samym typie środowiska tworzącym warunki bytowania organizmów (biotop), zasiedlony przez zbiór powiązanych ze sobą gatunków tworzących biocenozę.
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, sýstēma ‘zestawienie’, ‘połączenie’],
membranowa metoda wyodrębniania składników z mieszanin ciekłych;
