sprzedaż
Encyklopedia PWN
ekon. w zarządzaniu finansowym wykorzystanie kosztów stałych w celu zmaksymalizowania efektów dochodowych w przedsiębiorstwie.
kredyt
ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).
[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],
ekon. specyficzny typ powszechnego (ogólnego) podatku obrotowego o charakterze pośrednim, obciążającego konsumpcję, ostatecznie ponoszony przez finalnego nabywcę towaru, konsumenta, w cenie zakupu.
akwizycja
działalność sprzedawcy lub jego przedstawicieli obejmująca zbieranie zamówień i osobistą sprzedaż;
[łac. acquisitio ‘nabywanie’],
ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.
Bartimpex SA, Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego Bartimpex SA,
spółka akcyjna, założona 1989 pod nazwą Garo, z siedzibą w Warszawie;
