sprzężone
Encyklopedia PWN
mat. ogólnie: 2 przestrzenie liniowe V, W nad tym samym ciałem skalarów, takie że W jest przestrzenią funkcjonałów liniowych na V, V zaś — przestrzenią funkcjonałów liniowych na W (oznaczenie V = W*);
techniki sprzężone, techniki łączone,
chem. techniki analityczne wykorzystujące sprzężenie aparatury służącej do rozdzielania skomplikowanych mieszanin z aparaturą do identyfikacji i ilościowego oznaczania analitów;
dwie liczby zespolone, których części rzeczywiste są równe, a urojone — przeciwne, np. 3 + 4i oraz 3 – 4i.
zespół części maszyn służący do łączenia wałów i przenoszenia momentu obrotowego bez stałej zmiany jego wartości i kierunku.
oddziaływanie jednego obiektu (urządzenia, układu, systemu) na drugi w taki sposób, że wielkość wyjściowa jednego obiektu (sterowanie) jest bodźcem działającym na drugi obiekt (tzn. jest jego wielkością wejściową);
sprzęgło, w którym łącznikiem między wałami są ciała stałe;
