spektroskopowych
Encyklopedia PWN
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
spektroskopia astronomiczna, astrospektroskopia,
dział astrofizyki obejmujący metody otrzymywania i interpretacji widm promieniowania ciał niebieskich.
astr. wielkość charakteryzująca ilość energii wypromieniowanej przez jednostkową powierzchnię gwiazdy w jednostce czasu;
Uhlenbeck
fizyk amer., pochodzenia holenderskiego;
[ụ̈:lənbek]
George Eugene, ur. 6 XII 1900, Batawia (ob. Dżakarta, Indonezja), zm. 31 X 1988, Boulder (stan Kolorado),
astr. różnica jasności obiektu astronomicznego (np. gwiazdy, gromady kulistej gwiazd) wyrażonych w wielkościach gwiazdowych w 2 wybranych przedziałach widmowych;
archeometria
badanie autentyczności, określanie wieku i pochodzenia obiektów archeol. (metali, szkła i ceramiki, farb i barwników, tkanin i drewna, kości i in.) metodami chemii analitycznej;
[gr.],
